Szkliwo zębowe to najtwardsza substancja wytarzana przez ludzki organizm ‒ chroni zęby przed uszkodzeniem. Dodatkowo szkliwo sprawia, że zęby są gładkie i błyszczące, co ma niebagatelne znaczenie w estetyce uśmiechu. Niestety, szkliwo zębowe nie jest niezniszczalne i może ulec pęknięciu niosącemu spore konsekwencje, począwszy od pogorszenia estetyki uzębienia, po zwiększenie ryzyka pojawienia się próchnicy i zapalenia miazgi zębowej.
Głównym powodem pękania szkliwa jest zbyt duży nacisk spowodowany przeciążeniem zgryzu. Wynikać to może z nierównego, zbyt wysokiego wypełnienia ubytku w przeciwstawnym zębie.
Kolejne powody pęknięcia szkliwa to bruksizm, a także nagłe, niespodziewane ugryzienie twardej substancji w pożywieniu, jak kość lub pestka owocu. Pęknięcia na szkliwie mogą też być spowodowane przez bakterie wywołujące próchnice lub zbyt kwaśne środowisko w jamie ustnej.
Mikro urazy powstają także na skutek zgrzytania zębami bądź nerwowego pocierania o siebie zębami. Mikrourazy mogą też być skutkiem obgryzania paznokci lub innych twardych przedmiotów. Na jakość szkliwa wpływ ma także ogólny stan zdrowia. Demineralizacja szkliwa prowadzi do jego osłabienia i podatności na pęknięcia.
Po przeanalizowaniu przyczyn pęknięć szkliwa można znaleźć sposoby, aby do nich nie dopuścić.
Osoby, które nerwowo obgryzają paznokcie lub ołówek powinny zaprzestać tego procederu.
Pęknięte szkliwo przeważnie jest zauważane na przednich zębach, ale trzonowce również mogą ulec takiemu defektowi. W takiej sytuacji warto udać się do stomatologa, a przy wizycie kontrolnej poprosić o weryfikację uzębienia również pod tym kontem. Nie bakelizujmy nawet niewielkich pęknięć, gdyż w krótkim czasie mogą się powiększyć i przysporzyć poważnych problemów.
